Het is absoluut niet erg om een van de vele twijfelaars te zijn. Iedereen twijfelt wel eens. Het is de truc om er mee leren om te gaan. Dat is natuurlijk niet het makkelijkste in de wereld en daarom ga ik jullie er een handje bij helpen.

“Doubt kills more dreams than failure ever will.” 

Het laten vallen van dromen is het laatste wat we willen, toch? We willen deze juist behalen en weer nieuwe doelen stellen. Alsof je in een soort spiraal terecht komt. Twijfelen kan helaas deze spiraal blokkeren, waardoor het niet mogelijk is om je doel te behalen. Super sad. In dit artikel deel ik wat tips die voor mij enorm hebben geholpen.

❋ probeer uit te zoeken waar de twijfel vandaan komt

Stel jezelf zoveel vragen als mogelijk is. Is er namelijk een goede reden om te twijfelen over het onderwerp? En zou je na kunnen gaan wat jouw diepe ziel écht wilt? Wat wil jij (en niet: wat wilt een ander)? Probeer bij jezelf te blijven en vervolgens een juiste keuze te maken.

❋ belangrijke beslissingen

Twijfelen komt vaak bij dilemma’s die belangrijk zijn. Want wie wilt er op zo’n moment nou de verkeerde beslissing nemen? Juist, niemand dus. Persoonlijk schrijf ik in deze gevallen vaak de plus- en minpunten op. Op deze manier krijgt je hoofd in ieder geval wat meer rust. Vervolgens kan je kijken of er meer plus- of meer minpunten zijn. Vergelijk de keuzes met elkaar en laat je intuïtie de knoop doorhakken.

❋ onbelangrijke dilemma’s

Het kan natuurlijk ook zo zijn dat het dilemma geheel onbelangrijk is. Het tegenovergestelde van het punt hierboven dus. Probeer daarom altijd na te gaan of de beslissing wél of niet belangrijk voor je is. Want zodra je erachter komt dat het eigenlijk niet zoveel uitmaakt, zal de beslissing ook minder zwaar wegen. Het is met deze dilemma’s soms zelfs mogelijk om iemand die je vertrouwt voor je te laten kiezen. Er zijn vele manieren mogelijk, bijvoorbeeld de kop-munt methode. Ook is het mogelijk om jezelf regels op te leggen: ‘als het een onbelangrijke beslissing is dan doe ik het niet (of juist wel)’.

Regards,
Lauryn